int(932)
Codzienna eksploatacja żurawi wieżowych na placach budów, w zakładach przemysłowych, czy w branży logistycznej może wiązać się z koniecznością pracy operatorów żurawi w niekoniecznie sprzyjających warunkach. Ograniczają one wydajność i efektywność pracy, a także znacząco wpływają na bezpieczeństwo zarówno operatorów, jak i najbliższego otoczenia żurawi.
W artykule kategoryzujemy, wyjaśniamy i prezentujemy rekomendacje dotyczące eksploatowania żurawi w specyficznym środowisku. Niesprzyjającymi warunkami można określić pracę żurawi w warunkach kolizyjnych, a także eksploatację w niekorzystnych warunkach atmosferycznych.
Do najczęstszych problematycznych sytuacji, które mogą wystąpić na placu budowy lub w innych miejscach pracy żurawi zalicza się kilka scenariuszy. Pierwszym z nich jest możliwość kolizji żurawia z budynkiem, gdy ten znajduje się w zasięgu pracy wysięgnika. Innym scenariuszem jest możliwość kolizji haków i lin żurawi lub ładunków z wysięgnikiem innego urządzenia dźwigowego. Trzecim możliwym scenariuszem jest nachodzenie na siebie obszarów pracy różnych żurawi, a w konsekwencji możliwość kolizji pomiędzy elementami poszczególnych żurawi.
Niemożliwe jest precyzyjne przewidzenie warunków, w jakich będzie pracował żuraw, dlatego też producenci oraz organy legislacyjne nie są w stanie w pełni określić zagrożeń, jakie mogą wystąpić podczas kolizji żurawi.
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 października 2009 r. w sprawie warunków technicznych dozoru technicznego w zakresie eksploatacji niektórych urządzeń transportu bliskiego, praca żurawi wieżowych w warunkach kolizyjnych musi być zatwierdzona przez lokalną jednostkę UDT na mocy przedłożonych odpowiednich informacji dotyczących eksploatacji żurawia.
Jedynie odpowiednie środki techniczne i organizacyjne podczas planowania pracy żurawi są w stanie zmarginalizować lub całkowicie wyeliminować ryzyko kolizji. Planowanie bezpiecznej i bezkolizyjnej pracy wielu żurawi na placach budów leży w gestii przede wszystkim kierownika budowy oraz operatorów żurawi wieżowych.
Znaczącą pomocą w planowaniu może okazać się szkic sytuacyjny, który prezentuje lokalizację żurawi, obszar ich pracy oraz możliwe miejsca i elementy kolizyjne. Poza tym szkic sytuacyjny prezentujący proces transportu pionowego powinien być połączony z planem zagospodarowania terenu i uwzględniać wszelkie strefy niebezpieczne. Każdy operator, hakowy i sygnalista powinien zapoznać się ze szkicem sytuacyjnym oraz zwracać szczególną uwagę na warunki kolizyjne.
Do działań mających na celu odpowiednie zorganizowanie pracy w warunkach kolizyjnych – poza stworzeniem szkicu sytuacyjnego – zalicza się:
Niesprzyjające warunki pogodowe to kolejny – po wystąpieniu kolizji i pracy w strefach niebezpiecznych – czynnik zagrażający bezpieczeństwu pracy żurawia. Przepisy BHP w obecnym brzmieniu zabraniają pracy żurawia przy niedostatecznej widoczności oraz przy złej pogodzie.
Zgodnie z nową wykładnią prawa żurawie wieżowe przy wielkowymiarowej pracy mogą pracować przy wietrze o prędkości w porywach nieprzekraczającej 10 m/s. W przypadku pozostałych prac eksploatacja żurawia jest możliwa, gdy prędkość wiatru w porywach nie przekracza 15 m/s, chyba że producent żurawia określił w dokumentacji inne dopuszczalne prędkości wiatru i jego porywów.
Zabronione jest również wykonywanie prac w trakcie wyładowań atmosferycznych lub przy zbyt niskiej temperaturze. W zależności od producenta żurawi dopuszczalne ujemne temperatury oscylują w okolicy -15o do – 25o.
ZOBACZ RÓWNIEŻ:
NOWE PRZEPISY BHP PRZY OBSŁUDZE ŻURAWI
JAK WYGLĄDA KURS NA OPERATORA ŻURAWI WIEŻOWYCH