Urbanek Firma Dźwigowa

Codzienna eksploatacja żurawi wieżowych na placach budów, w zakładach przemysłowych, czy w branży logistycznej może wiązać się z koniecznością pracy operatorów żurawi w niekoniecznie sprzyjających warunkach. Ograniczają one wydajność i efektywność pracy, a także znacząco wpływają na bezpieczeństwo zarówno operatorów, jak i najbliższego otoczenia żurawi.

W artykule kategoryzujemy, wyjaśniamy i prezentujemy rekomendacje dotyczące eksploatowania żurawi w specyficznym środowisku. Niesprzyjającymi warunkami można określić pracę żurawi w warunkach kolizyjnych, a także eksploatację w niekorzystnych warunkach atmosferycznych.

Praca żurawi wieżowych w warunkach kolizji

Do najczęstszych problematycznych sytuacji, które mogą wystąpić na placu budowy lub w innych miejscach pracy żurawi zalicza się kilka scenariuszy. Pierwszym z nich jest możliwość kolizji żurawia z budynkiem, gdy ten znajduje się w zasięgu pracy wysięgnika. Innym scenariuszem jest możliwość kolizji haków i lin żurawi lub ładunków z wysięgnikiem innego urządzenia dźwigowego. Trzecim możliwym scenariuszem jest nachodzenie na siebie obszarów pracy różnych żurawi, a w konsekwencji możliwość kolizji pomiędzy elementami poszczególnych żurawi.

Niemożliwe jest precyzyjne przewidzenie warunków, w jakich będzie pracował żuraw, dlatego też producenci oraz organy legislacyjne nie są w stanie w pełni określić zagrożeń, jakie mogą wystąpić podczas kolizji żurawi.

Organizacja pracy żurawi w warunkach kolizyjnych i w strefach niebezpiecznych

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 października 2009 r. w sprawie warunków technicznych dozoru technicznego w zakresie eksploatacji niektórych urządzeń transportu bliskiego, praca żurawi wieżowych w warunkach kolizyjnych musi być zatwierdzona przez lokalną jednostkę UDT na mocy przedłożonych odpowiednich informacji dotyczących eksploatacji żurawia.

Jedynie odpowiednie środki techniczne i organizacyjne podczas planowania pracy żurawi są w stanie zmarginalizować lub całkowicie wyeliminować ryzyko kolizji. Planowanie bezpiecznej i bezkolizyjnej pracy wielu żurawi na placach budów leży w gestii przede wszystkim kierownika budowy oraz operatorów żurawi wieżowych.

Znaczącą pomocą w planowaniu może okazać się szkic sytuacyjny, który prezentuje lokalizację żurawi, obszar ich pracy oraz możliwe miejsca i elementy kolizyjne. Poza tym szkic sytuacyjny prezentujący proces transportu pionowego powinien być połączony z planem zagospodarowania terenu i uwzględniać wszelkie strefy niebezpieczne. Każdy operator, hakowy i sygnalista powinien zapoznać się ze szkicem sytuacyjnym oraz zwracać szczególną uwagę na warunki kolizyjne.

Do działań mających na celu odpowiednie zorganizowanie pracy w warunkach kolizyjnych – poza stworzeniem szkicu sytuacyjnego – zalicza się:

• ustalenie i utrzymanie sprawnie funkcjonującego kanału komunikacyjnego między pracownikami i obsługą żurawia,
• w przypadku wystąpienia kolizji określenie zasad koordynacji ruchu, czyli wyznaczenie pierwszeństwa pracy urządzenia dźwigowego w danej strefie niebezpiecznej,
• w pobliżu zagrożeń ograniczenie tempa pracy żurawia do 1. biegu,
• weryfikacja toru i terenu wokół żurawia przez sygnalistę i hakowego,
• zabronienie przekraczania hakiem lub innym najdalej wysuniętym punktem ładunku bariery bezpieczeństwa,
• zabronienie przenoszenia ładunków nad ludźmi i stanowiskami pracy, a jeżeli to niemożliwe, konieczne jest wydawanie sygnałów ostrzegających,
• nieustanne śledzenie toru pracy żurawia przez hakowego i sygnalistę, a w razie wystąpienia zagrożenia natychmiastowe ostrzeganie o możliwej kolizji,
• zabronienie składowania materiałów bliżej niż 6m od bariery bezpieczeństwa lub ogrodzenia placu budowy,
• konieczność zachowania min. 1 metra odstępu od ogrodzenia placu budowy,
• konieczność zachowania odpowiednich odległości pracy żurawia od napowietrznych linii elektroenergetycznych,
• podczas postoju konieczność usytuowania wózków w najbliższym położeniu od wieży, a haków podniesionych do góry,
• przerwanie pracy w warunkach ograniczonej widoczności.

Praca żurawi w niesprzyjających warunkach pogodowych

Niesprzyjające warunki pogodowe to kolejny – po wystąpieniu kolizji i pracy w strefach niebezpiecznych – czynnik zagrażający bezpieczeństwu pracy żurawia. Przepisy BHP w obecnym brzmieniu zabraniają pracy żurawia przy niedostatecznej widoczności oraz przy złej pogodzie.

Zgodnie z nową wykładnią prawa żurawie wieżowe przy wielkowymiarowej pracy mogą pracować przy wietrze o prędkości w porywach nieprzekraczającej 10 m/s. W przypadku pozostałych prac eksploatacja żurawia jest możliwa, gdy prędkość wiatru w porywach nie przekracza 15 m/s, chyba że producent żurawia określił w dokumentacji inne dopuszczalne prędkości wiatru i jego porywów.

Zabronione jest również wykonywanie  prac  w trakcie wyładowań atmosferycznych lub przy zbyt niskiej temperaturze. W zależności od producenta żurawi dopuszczalne ujemne temperatury oscylują w okolicy -15^o do – 25^o.

ZOBACZ RÓWNIEŻ:

NOWE PRZEPISY BHP PRZY OBSŁUDZE ŻURAWI

JAK WYGLĄDA KURS NA OPERATORA ŻURAWI WIEŻOWYCH